Karać dziecko czy nie?

Karać dziecko czy nie?

Niektórzy rodzice odpowiedzą, że w pewnych sytuacjach, gdy zawiodły inne metody, kary sąnieuniknione. Są jednak tacy, którzy doskonale sobie radzą w wychowaniu dzieci, nie stosują żadnych kar. Dziecko przychodzi na świat z tysiącem żądań i z wielkim trudem przyswaja  sobie respektowanie rodzicielskich zakazów. Dziecięca osobowość kształtuje się pod  wpływem wychowania rodziców. Zazwyczaj ciepła atmosfera panująca w domu, okazywanieserdeczności oraz uczuć sprawiają, że dziecku łatwiej "przełknąć" zakazy i na ogół stosuje siędo nich.  Niekiedy jednak mimo dobrej atmosfery zachowanie dziecka odbiega od ogólnie przyjętych norm i rodzice zmuszeni są do ukarania go.

Psychologowie jednak twierdzą, że absolutnie niedozwolone i pozbawione sensu jest karanie  malucha, który jeszcze niewiele rozumie. Oczywiście nie oznacza to, że trzeba mu na wszystko pozwalać, ale ciągłe zakazy oznaczają ograniczenie swobody, a co za tym idzie i jego rozwoju. Najmłodszym dzieciom wystarczy niezadowolona mina mamy,  stanowczy sprzeciw i odwrócenie uwagi malucha. W miarę dorastania dziecka przychodzi czas, gdy słowny zakaz już nie jest wystarczający. Zdarza się, że żadne argumenty nie trafiają do dziecka i nadal zachowuje się ono nieznośnie. W takich przypadkach wielu rodziców nie widzi innego wyjścia, jak po prostu ukarać dziecko. Ono przecież doskonale wie, kiedy pozwala sobie na zbyt wiele, a jeśli rodzice  przymykają na jego zachowanie oczy, będzie zachowywać się coraz gorzej. Ważne jest jasne wytyczenie granic- co wolno a czego nie wolno. Wyznaczając je rodzice musza być jednak stanowczy i konsekwentni w ich przestrzeganiu. Bardzo często dorośli uważają, że karząc dziecko, Wyrządzają mu krzywdę, a ono odbiera karę jako brak uczuć z ich strony. Musimy jednak pamiętać, że stanowczość i konsekwencja nie wykluczają serdeczności, a dobre wychowanie wcale nie polega na rozpieszczaniu i pozwalaniu dziecku na wszystko. Wręcz przeciwnie, odczucia dziecka w takich przypadkach są zgoła inne. Czuje się ono nieszczęśliwe i odnosi wrażenie, rodzicom jest obojętne, co się z nim dzieje.  Powody złego zachowania dziecka  mogą być bardzo różne. Warto sobie uświadomić przynajmniej niektóre, a wówczas zrozumiemy, że karanie dziecka jest często pozbawione  jakiegokolwiek sensu.  Niekiedy wystarczy tylko zmienić swój sposób postępowania. 

Jak karać?
 
Kara nie powinna być skutkiem twojego zdenerwowania czy frustracji. 
Nie karz zbyt boleśnie i nie upokarzaj.                                                                   Często wystarczy po prostu odmówić dziecku jakiejś przyjemności. 
Nigdy nie karz dziecka w obecności jego kolegów lub koleżanek. 
Kara powinna następować bezpośrednio po przewinieniu. 
Nie stosuj kar cielesnych, uczą one jedynie, że większy i silniejszy ma przewagę. 
Nie używaj wobec dziecka gróźb.                                             Nie obawiaj się, że ukarane dziecko będzie na ciebie wściekłe, ono bowiem instynktownie  wyczuwa, że masz dobre intencje.